Հիպերտենզիվ բնույթի ներուղեղային հեմատոմաների դիֆերենցված բուժման ցուցումների հարցի շուրջ

Արտերիալ հիպերտենզիայով պայմանավորված ներուղեղային արյունազեղումները համարվում են գլխուղեղի առավել տարածված և ծանր ախտա­հա­րումներից մեկը:

Հիվանդության վիրաբուժական բուժման համար անհրաժեշտ է լուծել երկու կարևորագույն հարցեր` վիրահատության ժամանակը և նրա ցուցումները: Վիրաբուժական փորձի կուտակումը ցույց է տալիս, որ ուշ վիրահատությունները սահմանափակում են վիրա­բու­ժական բուժման հնարավորությունները: Արյունա­զեղման վիրաբուժական փուլը կարճ է և այն երկարացնել միշտ չէ, որ հաջողվում է:

Ներուղեղային արյունազեղումների վիրաբուժական բուժման ելքերը կապված են մի շարք ֆակտորներից` հեմատոմայի տեղակայում և ծավալ, փորոքային համակարգում արյան առկայություն և քանակ, գիտակցության մակարդակ և վեգետատիվ ֆունկցիաներ, արտերիալ հիպերտենզիայի մակար­դակ և դրան ուղեկցող աթերոսկլերոզի տարած­վա­ծություն, ուղեկցող հիվանդություններ:

Քննարկվող պաթոլոգիան մեզ հայտնի հիվանդություններից մեկն է, որն իսկապես կարիք ունի բուժման հարցերում դիֆերենցված մոտեցման: Սկսած կոնսերվատիվ միջոցառումներից, և ավարտ­ված այն իրավիճակներով, երբ անհնար է հիվանդին օգնություն կազմակերպել: Կարևոր հարց է հիվանդի սոցիալական համակերպվածությունը: Այստեղ քիչ դեր չի տանում տարիքը և դոմինանտ կիսագնդի ախտահարումը: Դիֆերենցված բուժումն անհրաժեշտ է կազմակերպել հաշվի առնելով գիտակցության խանգարման մակարդակը և օջախային ախտա­նիշ­ների հետ դրանց համադրումը:

Ընդհանրացնելով այս ամենը` կարելի է եզրակացնել.

Ներուղեղային արյունազեղումների հիմնական պատ­ճառը հիպերտոնիկ հիվանդությունն է: Հիվան­դության ախտորոշումը և բուժման ռազմավարությունը հիմնվում է գլխուղեղի ԿՏ հետազոտության տվյալների վրա: Մենք կողմնակից ենք վաղ վիրահատություն­ներին և հիվանդության վիրաբուժական համար ցուցումներ ենք համարում`

• տեղակայումը – լոբար. լատերալ և խառը հեմատոմաները.
• ուղեղիկի հեմատոմաներ` օկլուզիոն հիդրո­ցեֆալիայով.
• ծավալը` 50 սմ3 և ավելի ծավալ ունեցող հեմատոմաները.
• գլազգոյի սանդղակով 8-12 բալ գիտակցության խանգարում ունեցող հիվանդները ենթակա են վիրա­հատության.
• 75 և ավել տարիք ունեցող, խիստ ծանրա­բեռնված անամնեզով հիվանդներին վիրահատական բուժում ցուցված չէ:

Կոնսերվատիվ բուժումը ցուցված կարելի է համարել գիտակցության մակարդակը գլազգոյի սանդղակով 12 և բարձր լինելու, օջախային ախտա­նիշների համեմատաբար մեղմ արտահայտվածության և հեմատոմայի ծավալի 50 սմ3 և ավելի պակաս լինելու դեպքերում: Բազմակի հեմատոմաների, ուղեկցող ծանր ախտահարումների դեպքում, երբ վիրա­հատության անցկացումը վտանգ է կյանքի համար: Վիրահատությունը ցուցված չենք համարում նաև մաքուր մեդիալ հեմատոմաների դեպքերում, երբ կոնսերվատիվ բուժումը հաճախ առավել էֆեկտիվ է: Կոնսերվատիվ բուժումը ցուցված է նաև հարազատների վիրահատությունից համառ կերպով հրաժարվելու դեպքերում: